Risico-factoren

Hieronder staan een aantal risicofactoren die mogelijk de kans op het ontwikkelen van een Mediaal Tibiaal Stress Syndroom vergroten.

• trainingsfouten (frequentie, duur en intensiteit diete hoog kunnen zijn)
• lagere botdichtheid (wordt nogal eens gezien bij MTSS)
• een smallere scheenbeen (tibia) zou meer kans geven op MTSS
• vrouwen hebben meer kans op MTSS als mannen
• onvoldoende hersteltijd tussen opeenvolgende trainingsactiviteiten
• het teveel naar binnen wegzakken van de voet (overpronatie) tijdens hardlopen.
• niet genoeg demping van schoen (slecht schoeisel) en/of te harde ondergrond
• lopen op te los zand (strand) kan echter ook een aanleiding zijn tot klachten
• schoenen te strak rondom de tenen
• sterke spierverkortingen van onderbeenmusculatuur (kuitmusculatuur in disbalans met scheenmusculatuur)
• rennen met het lichaamszwaartepunt te ver naar voren
• eerste grondcontact op voortse 1/3 deel van de voet kan een oorzaak zijn
• zwakke achillespezen geven mogelijk meer kans op MTSS
• hypermobiele heupgewrichten worden vaak gezien bij MTSS
• een trauma kan de aanzet zijn tot MTSS (kneuzing, enkeldistorsie, eerdere botbreuk etc.)

Samenvattend kunnen we stellen dat MTSS het vaakst voorkomt bij (vrouwelijke) hardlopers en in mindere mate bij springsporten, daarbij speelt de ondergrond een belangrijke rol. Het grootste risico is in de beginperiode van de sporthervatting (seizoensgebonden sporten) en in de periodes dat de intensiteit (belasting) wordt vehoogd. Als men sneller gaat lopen worden de passen groter en zullen met de landing grotere krachten op het been inwerken. Veranderingen in sportintensiteit zullen geleidelijk moeten plaatsvinden om het bot en spierweefsel tijd te geven zich aan te passen aan de verhoogde belasting. Het lichaam kan zich meestal goed aanpassen aan grotere belasting mits deze aanpassing maar geleidelijk verloopt.